Tuesday 26 November 2013

RINDU.

26.11.2013

Dah setahun. Setahun abah pergi meninggalkan aku. Rindu? SubhanaALLAH.. Hanya ALLAH je yang tahu. Teringat, sumpah teringat. Kadang aku rase baru je lagi duk cakap2 ngan abah, dengar nasihat dari abah.. Cium pipi abah sebelum balek asrama hari tu.. Rupe2nye tu kali terakhir aku dapat salam tangan abah n cium pipi abah.. And sekarang aku tak dapat lagi nak buat semua tu. Ape yang aku mampu cume mendoakan untuk arwah abah di sana..

Bile fikir balek.. ape yang terjadi tahun lepas.. camne aku lalui semua tu.. sungguh tak sangka.. ujian ALLAH, siapa tahu kan? Aku sendiri tak pernah terfikir untuk kehilangan abah. Kadang aku rasa hidup nie tak adil, tpi ujian ALLAH, ketentuan ALLAH kite kene redha kan.. ALLAH ambil orang yang kite sayang sebab nak ingatkan kite yang kite juga akan kembali padaNYA suatu hari nanti. Cuma yang membezakan cepat atau lambat..

Setahun. Banyak benda yang berubah. Kehilangan abah sangat3 dirasai. Tambah2 lagi untuk mama..
Kadang aku rase hidup nie kosong je.. Aku hilang seorang insan yang sangat2 aku perlukan.. Untuk aku hadapi hari2 dalam hidup nie.. Aku hilang tempat untuk aku luah masalah aku, hilang orang yang selalu bagi semangat untuk aku, yang paling penting hilang orang yang selalu mendoakan aku.. Sedih bile menyedari hakikat kehilangan orang yang selalu mendoakan kite..

Tapi.. bile fikir balek.. muhasabah balek diri.. lalui banyak sangat3 perkara dalam setahun nie.. AKU KENE BETUL2 REDHA DAN IKHLAS DALAM UJIAN NIE.. ujian ALLAH tu pasti ada hikmahnya.. kite kene yakin.. yakin dengan janji ALLAH.. janji ALLAH tu pasti.. And aku yakin insyaALLAH semua yang berlaku ade hikmahnya.. Mama selalu pesan jangan lupe doakan untuk arwah abah.. sebab yang menjadi bekalan untuk abah dalam kubur sane cume doa dari anak yang soleh dan solehah.. InsyaALLAH tu akan menjadi syafaat untuk arwah abah di akhirat nanti..

And yang membri aku kekuatan untuk terus semngat, aku fikir pasal mama. Aku still ade mama yang aku harus jage, aku harus banggakan. Kalau aku sedih, mama lagi la sedih.. Padahal mama la orang yang paling terasa kehilangan abah.. Tapi aku respect mama.. Mama kuat.. Mama tak tunjuk pun kat depan aku, adik aku, abang2 aku lau sedih.. Besarnya pengorbanan seorang ibu.. Tambah2 lagi bile kene lalui nie semua seorang diri.. Tanpa abah..

STAY STRONG SUMAYYAH ! ^^ Selalu pujuk diri sndiri untuk kuat. Lau kte xpujuk diri kite, sape lagi yang nk pjuk kan.Jadi kalau rindu, doa J

“ALLAH beri satu kesusahan, ALLAH kurniakan dua kesenangan.. ALLAH nak angkat darjat hambaNYA, ALLAH beri ujian. Kalau kite tabah hadapi ujian, ALLAH angkat darjat kite. Kalau kite tak kuat, kite akan kekal di posisi yang same.. “

“Dalam derita ade bahagia. Segala takdir terimalah dengan hati yang terbuka, walau terseksa insyaALLAH hikmah pasti ade.”

“Harus ade rase bersyukur di setiap kali ujian datang menjelma,itu jelas membuktikanALLAH mengasihimu setiap masa. ALLAH rindu mendengarkan rintihanmu berpanjangan. Bersyukurlah dan tabahlah menghadapi segala ujian diberi.. “

DAN ALLAH BERFIRMAN DENGAN PENUH KASIH SAYANG...

"ALLAH tidak membebani seorang melainkan sesuai dengan kesanggupannya"
( 2 : 286 )

AL FATIHAH.. Moge roh abah sentiasa dicucuri rahmat ALLAH SWT. AMIN..


Salam rindu, kakak..



Tuesday 1 January 2013

new year~

Assalamualaikum (:

Dah masuk tahun baru ; 2013. (: Semoga tahun ini menjadi yang lebih baik dari tahun yang sebelum2nya. Harap aku dapat menjadi lebih baik dari sebelumnya, anak yang solehah, dan muslimah yang sejati, insyaALLAH. Tahu 2012 betulbetul merupakan tahun yang sangat mencabar bagi aku dan banyak mengajar aku erti kehidupan. :)

Tahun 2012 aku SPM, orang kate SPM la kan exam yang paling penting, UPSR and PMR dulu tu tak bermakne apaapa pun kalau kte tak cemerlang dalam SPM. SPM menentukan mana hala tuju kita selepas hampir 11tahun bergelar budak sekolah. Kalau awalawal tahun 2012 dulu kan, azam aku nak belajar bersungguh-sungguh la, nak buat yang terbaik dalam SPM. Aku betulbetul nak hadiahkan kejayaan straight As untuk mama abah aku. Memang tu azam aku. Sebab aku nak jadi anak yang baek dan solehah dengan menghadiahkan kejayaan straight As kat mama ngan abah. Memang tu je yang aku fikir, aku tak nak buat mama abah kecewa dengan aku sebab aku tahu mama and abah menaruh harapan yang sangatsangat tinggi untuk aku. Aku ingat lagi katakata arwah abah dulu, 'abah really2 gives kakak a high hope, abah only wants kakak to give me straight As, not other than that.'
yeap, aku still ingat kata2 arwah abah yang tu. Abah really2 a good motivater to me, sungguh.
Sebab tu tiap kali aku exam, aku akan call mama n abah, and aku suke sangat dengar nasihat2 abah sebab semua tu buat aku jadi lebih bersemangat. Tapi tahun nie, aku SPM tanpa abah.. Mungkin tu ujian ALLAH SWT untuk aku dan aku redha..

04.11.12
Esok SPM start dh, ase cam tak caye je. Berdebar,takut,semua ada dah. Jadi terfikir,dah ready ke aku nak Spm nie ? haishh. berat mcm ni. pagi tu ada salam muhibbah dengan cikgu-cikgu kat dewan. First2 aku tak nangis agi and aku tengok kawankawan aku dah ramai nangis. Aku cam xde perasaan pun. Tapi bile sampai kat ustazah norleha, aku salam n peluk ustazah, tibetibe air mata aku start mengalir. Yup, aku dah mula rasa takut and saat tu aku terfikir kat mama n abah aku. Then siap salam muhibbah tu, masuk kelas. Waktu rehat aku pun pergi call mama aku, sebab aku rasa berdebar sangat fikir esok exam. Selalunye bile aku rase tak tenang,aku call mama aku akan rasa better sikit. Aku call pastu mama suruh la aku rilex, jangan stress sangat. Then mama cakap, mama n abah tak jadi datang pagi esok. Aku pun cam terkejut la sebab tiba2 je kan, hari tu cakap nk datang. Tiba2 aku nangis,sebak. Sebab aku memang perlukn mama n abah. Tapi aku try think positive  Mama cakap xley datang time pagi aku exa, sebab jauh and keje. Aku pun cam terima jela,yela kene la faham, jauh. Tapi jujur la aku rasa jugak la kecewa and takut sebab kalau PMR dulu tiaptiap hari datang pagi exam. Dulu dekat, lain lah kan. And I try to think positive. Malam tu aku sent la msg kat kwn2 aku, wish gudluck and mintak maaf, halal semua. Yela, nak ambek exam dengan tenang. Abang2 aku n adik pun msg la wish gudluck. Aku ingat agy, aku sent msg kat abg aku, 'doa la kat kakak nk pekse esok. Pahtu dye pun reply, 'ok. kakak doa untuk abah jugak.' Aku pun cam peliklah. Nape im cakap camtu. Aku fikir im saje je kot, jadi aku xreply lah tanye im balek.


05.11.12
Hari ni exam BM. Pagi tu, aku ngan setdorm bangun awal, buat qiam dalam dorm. Memang rasa takut sangatsangat dah pagi tu. Then lepas makan kat dewan makan, aku call la mama. Aku nangis cakap ngan mama,aku cakap aku takut sangat,aku nak mama abah. Mama pun bagi la semangat suruh buat yang terbaik,doa banyak2 and mintak maaf sbb xley datang kat aku. Lepas siap cakap ngan mama macan biase la aku nak cakap ngan abah plk, tapi mama cakap abah tengah mandi. Aku pun cakap la, nanti aku call balek la nak cakap ngan abah. Tapi mama cakap xpayah la, takut aku lewat pulak nanti. Aku pun berat hati gak sebab ak memang perlu cakap ngan abah and sdey la. Pahtu aku cakap ok la,kirim salam kat abah,suruh abah doa kat kakak.
Lepas solat hajat,bacaan yasin kat surau pergi la kat dewan. Time tu hanya Allah SWT je yang tahu perasaan takut dalam diri aku. Tambah pulak aku tengok ada yang mak ayah datang bagi semangat. Time tu memang aku tak fikir yang laen, aku nak mama abah je. Aku tak tahan, aku peluk ayu cakap nak mama abah, aku nangis. Ayu cakap suh kawal perasaan. Aku pun rasa tenang sikit. Then masuk dewan and jawab pekse.


06.11.12
Hari nie exam BI. Macam biasa, aku kol mama pagi tu. Lepas siap cakap ngan mama aku nak cakap ngan abah pulak. Tapi mama cakap abah pergi singapore, tiba2 kena pergi, ada kerja. Aku pun cam terkejut, dahla abah tak cakap sepatah pun kat aku. Aku kecewa, sedih. Dah la arie exam BI, subjek yang memang abah titik beratkan. Abah selalu tekankan aku dalam subjek BI nie. Sebab tu aku perlu sangat abah untuk bagi semangat pagi tu. Tapi aku try kawal emosi aku. Mama cakap abah kirim salam. Lepas tu, aku nangis. Sungguh aku tak dapat tahan time tu.


07.11.12
Hari nie exam sejarah. Subjek yang tough bagi aku. Mungkin bagi orang lain tak, tapi bagi sejarah susah.
Aku tak minat. Paper 2 susah sangat. Time aku buka soalan tu and tengok soalan2 esei, aku dah mula rasa panik. Apa yang spot, semua tak masuk. Sungguh takut sangat time tu. Aku jadi blurr sekejap. Then,aku try tenang diri, selawat banyak2 and mula jawab. Aku jawab je ape yang ada dalam fikiran aku. Selebihnya aku tawakkal kepada ALLAH SWT. Keluar dengan aku tengok ramai yang nangis. Aku tak nangis dah time tu, aku betul2 serahkan semuanya kepada ALLAH SWT. Balik asrama terus kol mama cakap susah. Mama pun cakap takpela, dah usaha kan. Aku pun tanya sal abah, bila abah nak balik. Mama cakap tak tahu lagi. Maybe jumaat. Aku pun cakap la hujung minggu mari la melawat aku, mama cakap ok. Lepas letak, aku terus kol no abah. Tapi mama jgk yang angkat, aku pun pelik lah. Takkan abah tak bwk hnset. Mama cakap abah tertinggal. Aku pun cam pelik sangat, tapi buat biase jelah.


08.11.12
Hari nie exam mod math. Alhamdulillah, boleh la jawab. Keluar dewan pekse tu, sek2 nie cakap cikgu asma cari aku. Aku pun pelik gak la, nape cari aku. Pastu cikgu asma cakap pergi makan dulu and then lepas makan pergi jumpa cikgu kat bilik gerakan. Aku jadi pelik sangat, and tertanya-tanya. Aku pun pergi makan cepat2 sebab aku rase berdebar dah time tu. Then lepas makan aku pun cepat2 pergi kat bilik gerakan. Jumpa dengan cg asma n cg fatimah. Cg asma pun macam susah sangat nak cakap kat aku. Cg cakap, mama aku call cikgu, cakap abah masuk hospital. Kalau aku nak balik tengok abah, cg amir boleh hantar ak, kebetulan cg amir nak pergi ambil anak dye kat KL. Aku macam terkejut time tu and  tak percaya. Sebab mama tak cakap apaapa pun kat aku. Aku relaks agi mase tu. Aku cakap xpelah, aku nak naek dorm. Aku cepatcepat pergi naek dorm. Otw tu ak dah kol mama. Aku nak kepastian dari mama. Pahtu aku tanya betul ke apa yang cg asma cakap kat aku. Mama start nangis. Mama pun cakap abah masuk ICU, dah seminggu tak sedar. Aku time tu memang takleh kawal dah perasaan aku. Aku terkejut sangatsangat ! Sungguh, aku tak sangka langsung. Aku pun terus letak tepon. Aku dah tak tahan lagi. Time tu jiah ada kat aku, aku terus peluk jiah and nangis. Aku taktahu cmner nak bgtaw perasaan aku time tu. Setdorm aku try tenangkan aku. Aku pun siap2 sbb cg amir nak datang ambik lam kul 2. Sampai lam pukul 5.30 time tu. Aku naik tingkat 2, kat wad ICU. Jumpa ngan mama, peluk mama. Time tu ramai student abah ada, tapi dyeorang bagi aku ngan mama masuk dulu tengok abah. Subhanallah, aku tak sangka lima hari abah duduk dalam keadaan tak sedarkan diri macam tu. Aku tak dapat tahan perasaan aku, aku nangis. Then, aku keluar. Mama citer semua kat aku, macam mana bley jadi, bile lagi. Ya ALLAH, baru la aku tahu rupa-rupanya time aku exam 4hari nie, abah langsung tak sedarkan diri. Hanya ALLAH je yang tahu cmne perasaan aku time tu. Aku jadi terkejut sangat. Aku cuma mampu berdoa untuk abah. Malam tu aku tido kat hospital ngan mama..

10.11.12
Aku balik asrama. Mama nak hantar tapi aku cakap aku nak naik bas. Aku nak mama selalu ada ngan abah. Alhamdulillah pagi tu sebelum aku balik asrama aku sempat masuk tengok abah and keadaan abah dah stabil. Doktor cakap abah akan sedar dalam 2 3 hari lagi. Aku kalau ikutkan taknak balik asrama lagi, nak tunggu abah sedar dulu, tapi mama cakap aku SPM.. SPM penting. Mama tak nak semua nie menjejaskan aku. Mama pesan jangan fikir banyak sangat, banyakkan berdoa untuk abah.. Cg asma yang ambik aku kat bus stand. Cikgu2 banyak tolong aku. Kadang tu rasa malu jugak ngan cikgu2. Sampai asrama aku tak banyak cakap, aku teringat sangat kat abah. Alhamdulillah, aku ada kawankawan yang selalu bagi support kat aku. Aku ada ayu, syerah, sa. Aku cuba untuk kuat hadapi semua nie. Aku kena berjuang untuk abah aku.


11.11.12
Hari nie burfday adik.. Aku kol adik, wish hepi burfday.. Aku tahu adik mesti sdey sebab takleh nak sambut burfday tahun nie.. Padahal tahun nie la burfday yang adik tunggu sangatsangat sebab ada kat umah dah, lau tahun2 sebelum nie semua time kat sekolah.. Tapi takpe la dik.. Ade hikmah la tu di sebalik semua nie.. Aku kol mama.. Alhamdulillah, mama cakap abah dah sedar.. Lega sangat aku rase time tu.. Barulah aku rase tenang and lebih bersemangat..


17.11.12
Mama ngan adik mari melawat aku hari nie.. Hari nie sepatutnya aku pergi outing bandar ngan sek2 nie sebab cikgu sedia bas.. Tapi alang2 mama dah datang aku pun keluar jela ngan mama.. Mama nampak macam letih..  Kesian kat mama.. Dah 2minggu abah kat ICU.. Mama cakap dalam 2 3 hari lagi abah dah bely masuk wad biasa.. Alhamdulillah, abah dah semakin ok.. Tapi aku memang dah rindu sangat2 kat abah.. Nak dengar suara abah.. Tapi mama cakap abah takley cakap lagi.. Takpelah.. Aku tunggu..
Malam tu ade BBQ.. Aku hepi sangat malam tu.. Tak tahu lah, maybe sebab last occasion kot dengan batch 35.. Nanti dah nak keluar skul, susah dah nak jumpe.. Aku mesti rindukan semua tu..


21.11.12
Hari nie exam FIZIK.. PAI ngan ADDMATH dah lepas.. Alhamdulillah, semua macam ok la kot.. Aku dah buat yang terbaik.. Sek2 nie cakap nak pergi minum air gelas besar petang tu.. Tapi sek girl jela pergi.. Otw pergi minum air gelas besar tu, bas accident.. Langgar kereta.. Tapi tak teruk sangat, biase jela.. Time duduk dalam bas tu, hati aku tiba2 jadi rase berdebar sangat.. Aku pun taktahu nape.. Tapi aku wat biase je.. Sampai kat kedai, siap2 order ape semua, tibetibe cg asma panggil aku.. Cg cakap cmnie.. Cg asma, cg zul n cg amir nak pergi melawat abah aku kat hospital malam nie.. Cg tanye la aku nak ikut ke tak.. Aku pun cam terkejut and excited giler.. Ade ke cg tanye macam tu mesti la aku nak ikut.. Tapi aku rasa pelik jgk la, nape ngan tiba2 je pahtu aku baru je kol mama lepas abih exam fizik tadi n mama xde cakap apaapa pun kat aku.. Tapi aku tak fikir banyak pun.. Aku cakap kat cg aku nak ikut and nak tepon mama la nak bgtaw cg nak datang melawat.. Aku pun balik kat meja aku n terus kol mama.. Sekali lagi kejutan untuk aku time tu.. Mama nangis2 dah time tepon aku.. Aku pun macam pelik la.. Aku tanye.. Mama pun cakap.. kakak balik la, abah dah tenat tu.. orang duk baca yasin dah kat abah.. SUBHANALLAH.. aku time tu tak tahu dah nak cakap ape.. Aku terkejut sangatsangat.. Aku pun terus peluk raiyan kat tepi aku.. Aku nangis.. Aku taktahan sangat.. Aku cakap aku takut sangat.. Aku takut sangat time tu.. Aku taknak kehilangan abah.. Aku nak abah.. Aku nangis.. Aku tak kire dah semua orang kat kedai tengok aku time tu.. Aku pun pergi kat cg asma.. Rupe2nye cg dah tahu dah yang bah tengah kritikal, sebab tu nak pergi tengok abah on the spot malam tu.. Aku nangis kat cg asma.. Aku tak tahan.. Aku takut.. Pastu cg asma pujuk aku, cg asma ajak aku balik terus time tu kat sekolah.. Samapi kat sekolah dah nk mghrib time tu.. Cg asma cakap lepas sembahyang maghrib terus cg zul n cg amir datang nak balik kuantan.. Dalam perjalanan tu, aku tak putusputus doa untuk abah.. Sebab aku rase takut sangat.. Sampai kat hospital.. Aku terus pergi kat mama.. Dah lewat time tu dalam jam 11 malam.. Aku masuk tengok abah dengan mama.. Ya ALLAH.. aku tak sanggup sangat tengok keadaan abah time tu.. Dengan banyak wayar2 tersirat.. Dengan abah tak sedarkan diri.. Aku cuma mampu berdoa untuk abah.. Aku tidur kat hospital malam tu ngan mama..


22.11.12
Waktu melawat pukul 1.. Aku ajak mama masuk tengok abah.. Mase tu aku tengok langsir kat katil abah tutup n mesi suruh aku n mama kuar dulu.. Time tu aku rasa takut sangat dah sebab time aku masuk aku tengok straight line dah kat mesin tu.. Aku cuma hanya mampu berdoa nyawa abah dipanjangkan.. Aku tak nak kehilangan abah lagi.. Aku, mama n ramai sedara mara aku tunggu kat luar.. Setengah jam lepas tu doktor keluar n panggil mama masuk.. Aku ikut sekali masuk ngan mama.. Doktor cakap keadaan abah dah kritikal sangat.. Sekarang 100%  pernafasan guna mesin.. Aku macam terkejut sangat time tu.. Aku nak abah lagi.. Mama pujuk aku.. Mamap cakap aku kena redha walau apa pun yang terjadi.. Aku tak hentihenti nangis.. Sampai la malam.. Hari tu ake sempat bace yasin kat abah 2 kali.. Sebab esok dah nak balik asrama.. Mama cakap aku kena balik, perjuangan aku tak habis lagi.. Mama cakap aku kena terima walau apa pun yang terjadi..


23.11.12
Mama hantar aku balik asrama.. Lepas tu mama balik terus.. Tinggal paper bio ngan chem lagi.. BIO.. subjek yang sangatsangat tough bagi aku.. Sungguh.. Dengan masalah yang aku ada, aku tak tahu nak concentrate macam mane.. Aku memang rasa down sangat time tu.. Aku tringat kat abah.. Tapi aku try2 buat hepi.. Aku kena teruskan perjuangan aku.. Untuk abah jugak.. Aku janji lepas abih SPM aku nak jage abah..


26.11.12
Hari nie exam KIMIA.. Alhamdulillah.. Sekarag tinggal BIO je lagi.. Sungguh aku banyak lagi tak study time tu.. Tapi aku rase semua dah terlambat.. Lau nak kejar balik, memang tak sempat.. So aku just ketchup mana yang sempat hari tu.. Tambah2 lagi hari last kat SESMA, mmg la banyak sibuk dengan benda laen.. Packing2 ape semua, ambik gambar la.. Time tu memang rasa menyesal sangat la tak study sungguh2 bio.. Tapi tak guna dah time tu.. Dah la aku memang lemah sangat bio.. Subjek yang aku paling takut.. Lepas aabih exam kimia, ada sesi ambik gambar setiap kelas kat dewan.. Kelas aku siap awal sekali.. Aku terus balik dorm.. Otw balek dorm tu, kat dewan makan.. Aku tgk ade msg.. Aku bukak.. 'Salam takziah. -Aslam'.. Aku pun macam terkejut sangat time tu.. Tibe2 aku rasa tak sedap hati sangat.. Aku pun terus tanye bihah.. Kalau orang ucap salam takziah tu tak semestinya untuk orang yang meninggal dunia kan.. Pastu bihah pun cakap.. Tak la.. Untuk orang sakit boleh jgk.. Aku pn ase la lega sikit.. Untuk kepastian aku kol mama.. Aku tanye keadaan abah, mama cakap macam biase lagi.. Tak berubah.. Aku rase lega sebab aku  just nak kepastian.. Tapi still hati aku rase tak sedap lagi.. Aku pun tnye sek2 nie pasal takziah tu.. Sek2 nie pun kabo adop nape la, lau ade nape2 mesti mama aku kabo doh.. Aku pun cam ok jela kot.. Malam tu ada kelas bio kat dewan.. Tapi balik awal.. Naek atas dorm stdy ngan mek sa, ayu.. Pahtu aku dapat msg dari elly.. Ayat elly tu macam pelik sikit.. Suruh aku bersabar la.. Jangan fikir macam2.. Tapi aku buat biase agi.. Study jelah.. Tak lame lepas tu dapat pulak msg dari afiq.. Ayat dye lebih kurang je macam elly. Aku pun takleh tahan dah time tu.. Nape semua orang msg aku camtu.. Ade nape2 yang aku tak tahuu ke.. Aku rase tak sedap hati sangat.. Aku cakap kat ayu ngan meksa.. Pahtu sek ye pujuk aku kabo yakdop nape2 ah.. Tapi aku balas jgk msg elly nk kepastian.. Aku tanye akpe msg gitu kat aku..  Pahtu elly reply kabo xdop nape lah, just sebab abah sakit.. Aku pn rase lega sikit.. Aku msg ngan amir time tu. Aku cakap rase tak sedap hati.. Dye cakap jangan fikir sanagt, xdop nape2 ehh.. Aku pun sambung study ngan mek sa ayu.. Tapi tak lame.. Sebab aku rase xleh masuk mane doh.. Jadi aku pun tidur..


27.11.12
Hari nie paper last..BIO.. Aku memang tak prepare sepenuhnya.. Sungguh.. Tapi aku tahu xde gune dah.. insyaALLAH, aku buat yang terbaik.. Pagi tu kol mama macam biasa, mama cakap nak datang lam kul 10 jadi sampai lam kul 1 gitu kot. Jadi sebelum masuk paper3 sempat lah jumpe. Alhamdulillah,aku hepi sangat time tu, Sebab aku nak sangat merasa sebelum masuk dewan tu, mama ada n boleh salam ngan mama.. Aku nak sangat merasa tu.. Habis paper 2 kul 12.30.. Susah sangat paper 2.. Sungguh pun.. Aku rase macam sia2 je aku belajar bio 2tahun.. Sungguh aku xley jawab, n aku tahu nie semua padan la ngan usaha aku yang memang tak seberapa.. Jadi aku redha n aku terima jer nape2 pun yang aku dapat nanti.. Lepas siap makan, naek dorm.. Aku kol mama.. Ingat nak sampai dah.. Pahtu mama cakap lambat lagi nak sampai, sebab ade urusan sikit.. Jadi mama cakap tak sempat jugak nak jumpa sebelum aku jawab paper3.. Aku kecewa sangat time tu.. Lepas siap sembahyang, pergi dewan.. Sebelum masuk dewan aku nangis.. Aku tak tahan sangat time tu.. Aku nak mama.. Tambah2 lagi hati aku rasa berdebar dari pagi tadi lagi.. Aku pun taktahu kenapa.. Aku pun masuk la dewan.. Jawab paper3.. Siap awal time tu.. Taktahu nape, aku memang rasa tak bersemangat dah time tu.. Yang aku fikir, aku nak balik cepat2, nak tengok abah, nak jage abah.. Sungguh.. Tu je yang bermain dalam fikiran aku time tu.. Jam 3.30 petang.. Pengawas umum masa menjawab dah tamat.. Sek2 nie tepuk tangan.. Hepi nye semua.. Dah merdeka kan.. Lepas tu pergi salam ngan pengawas.. Then salam ngan sek2 nie.. Sa pun mari peluk aku.. Dye nangis.. Aku pun pelik,susah mek sa nak nangis.. Aku tak nangis mula2, pahtu bile peluk ngan mek sa, aku cakap doakn abah aku cepat sembuh.. Air mata aku terus mengalir.. Aku tak tahan.. Aku jadi sebak sangat.. Pahtu ramai sek2 nie yang mari peluk aku and suruh aku sabar.. Aku rase tak sedap hati sangat.. Nape semua orang pelik ngan aku.. Tapi aku nak sedapkan hati aku, setiap kali orang salam ngan aku, aku cakap doakan abah aku cepat sembuh.. Aku jadi yang last jgk la kuar dewan.. Pahtu aku pergi kat ayu, nak salam ngan ayu.. Aku bnyk wat salah ngan ayu and aku ngan dye tak berapa ok 2 3 ari tu.. Tapi ayu lari.. Aku pelik.. Aku tak sabar nak pergi jumpe mama.. Aku rasa tak sedap hati sangat.. Otw kuar dewan tu aku jumpe ngan farid.. Dye cakap nak bagi sumthing.. Last time kot dye cakap.. Pahtu otw na balik asrama tu ada ramai plk ckgu.. Aku salam la ngan cikgu2.. Cikgu2 cam pelik je bile peluk ak.. Macam ada sumthing yang aku tak tahu.. Aku lagi la rase berdebar2 time tu.. Aku pun terus pergi cari mama.. Aku salam ngan mama,man,adik.. Yang aku pelik semua orang tengok2 kat aku time tu.. Aku rase macam takut sangat time tu.. Nape semua orang tengok aku.. Aku tanya mama.. Ada sumthing yang aku tak tahu ke.. Mama cakap takde la.. Pahtu mama suruh aku pergi ambik gambar graduasi kat depan bilik urusetia tu.. Phtu ramai sangat orang, aku jadi serabut tambah lagi dengan sek2 nie duk tengok aku gitu je.. Aku takut sangat time tu.. Last2 aku tak tahan aku tarik tangan adik aku, aku tanye.. dik..abah gane..bgtaw kakak..abah gane.. adik aku tak jawab.. adik aku nangis.. time tu aku rasa macam nak jatuh je.. yaALLAH.. aku tak tahan.. aku takleh terima.. aku pergi kat mama.. aku nangis sepuas2nya.. aku tanya mama nape tak bgtahu aku.. Aku nak abah.. Aku nak jumpa abah.. Sungguh aku tak leh terima sangat time tu.. Aku berjuang untuk abah.. Aku nak balik jaga abah.. Aku nak tengok abah.. Aku nak peluk abah, cium pipi abah.. Aku nak abah bagi semangat kat aku.. Aku nak hadiahkan kejayaan kat abah.. Aku nak buat abah bangga dengan aku.. yaALLAH.. banyak lagi aku nak buat ngan abah.. Aku rasa macam takleh terima sangat time tu.. Aku nangis tak henti2 sampai kat umah.. Ade fmly ciksu.. ad tokwe.. Aku tak cakap sepatah pun.. Aku harap semua nie mimpi.. Aku tak sempat pun nak tengok abah buat kali terakhir.. Tu yang aku terkilan sangatsangat.. Malam tu mama mari cakap ngan aku.. Tenangkan aku.. Mama minta maaf sebab tak bagitahu kakak, tapi mama tak nak kakak fikir.. Mama pun cerita saat2 terakhir abah.. Abah meninggal pada jam 2.30 am 26.11.12.. Alhamdulillah, abah pergi dengan tenang..

28.11.12
Aku pergi ziarah kubur abah dengan adik beradik aku.. Mad sorang je tak balik.. Tapi yang dapat tengok abah buat kali terakhir cuma im ngan adik.. Man ngan shid pun tak sempat nak tengok.. Aku baca yasin kat kubur abah.. Aku tak dapat tahan.. Aku nangis.. Aku still tak dapat terima.. Aku nak abah.. Al Fatihah untuk arwah abah.. Semoga arwah abah ditempatkan di kalangan orang yang beriman.. InsyaALLAH kakak akan selalu doakan abah..


Sekarang dah 36 hari abah pergi meninggalkan aku dan keluarga aku..
Semoga arwah abah tenang di sana.. Setiap yang hidup pasti akan merasakan mati cuma yang berbeza cepat atau lambat..
Mama selalu nangis teringatkan abah.. Semoga mama kuat untuk hadapi semua nie.. aminn..
yaALLAH. kuatkan hambaMu ini untuk menghadapi dugaanMU ini..